رفاه اقتصادی و شاخص‌های آن چیست؟
در سال‌های اخیر مسائل اقتصادی و رفاه اقتصادی به یکی از مهم‌ترین مباحث جامعه‌شناختی تبدیل شده است. نخستین تعاریف در خصوص رفاه اقتصادی در سال‌های 80 میلادی توسط کوزنتز مطرح شد. وی موفق به تبیین برنامه‌ای جامع جهت اندازه‌گیری شاخص اقتصادی شد که بعدها توسط محققان دیگر تکمیل گردید.
این نوع رفاه عبارت از سهم سرانه و افزایش حجم کالاها و یا خدمات کاربردی در جامعه به شمار میآید. فرآیند اقتصادی را می‌توان فرآیندی پیچیده تلقی نمود که از طریق شاخص‌ها و معیارهای گوناگونی قابل اندازه‌گیری می‌باشد. مولفه مذکور یکی از مهم‌ترین عوامل و پیش نیاز ایجاد رفاه اجتماعی و عاطفی محسوب می گردد؛ زیرا، درآمد مکفی شرط لازم برای برخورداری از رفاه به شمار میآید.
برای سنجش و بیان رفاه اقتصادی و بیان تغییرات آن از معیارهای گوناگونی استفاده می‌شود که اصلی‌ترین آن ترکیب و حجم کالاهای مصرفی خانواده طی بازه‌های زمانی متفاوت می‌باشد؛ اما، افزون بر این معیار بیکاری، تورم، عدم توان خرید واقعی، نوع مسکن، وضعیت سکونتی فعلی شهروندان، کاهش توان مالی و احساس محرومیت از مولفه‌های دیگر رفاه اقتصادی به شمار میآید. از شاخص‌های تعیین این نوع رفاه، ضریب انگل است.
ضریب انگل
این نوع ضریب برای تعیین رفاه اقتصادی مورد استفاده قرار می‌گیرد و از طریق محاسبه هزینه‌های خوردنی‌ها نسبت به سایر هزینه هر خانوار سنجیده می‌شود. بدین ترتیب هر خانوار که به صورت نسبی و میانگین، مجبور به حذف پاره‌ای از نیازهای خود در جهت تأمین اقلام خوراکی باشد، نشان از کاهش سطح رفاه اجتماعی دارد.
ضریب شاخص IEWB
این شاخص با یک نگاه کلی وضعیت مصرف، ثروت، توزیع درآمد و امنیت اقتصادی را مورد بررسی قرار می‌دهد. این شاخص یک سیستم جامعی ارائه می‌دهد تا نشان دهد افراد در جامعه تحت پوشش چه شرایطی قرار دارند. این شاخص با استفاده از ابعاد چهارگانه به اندازه‌گیری و تحلیل واقعی رفاه در جامعه کمک شایانی می‌کند تا میزان نابرابری درآمدی، امنیت اقتصادی و ذخایر تولیدی را نشان دهد.
0 دیدگاه